Aan het begin van elke werkochtend verdelen Van Dijken en Heilen de taken onder de vrijwilligers, waarbij zo veel mogelijk rekening wordt gehouden met ieders voorkeuren. Heilen roemt de sfeer tijdens de vaste dinsdag- en vrijdagochtenden. ,,We hebben een fijne groep trouwe vrijwilligers. Heel divers, maar dat werkt prima. Iedereen kan hier zichzelf zijn.”

De eisen die aan vrijwilligers worden gesteld, zijn niet hoog. Van Dijken: ,,Je mag met nul kennis aansluiten. Al doende leer je. Zo is het bij ons ook gegaan. Maar je moet wel fit zijn. Het is veel bukken en je zit vaak op je knieën.”

Het is ook fijn als je als vrijwilliger een beetje tegen teleurstellingen bestand bent. Van Dijken vertelt over het hert dat een paar jaar geleden uit alle zestig andijvieplanten een flink hap nam. ,,Dat zorgde voor een achterstand van een paar weken. Bovendien richtte het hert ook in de rest van de tuin behoorlijk wat schade aan.”

De afrastering is inmiddels verhoogd, maar daarmee zijn niet alle mogelijke problemen de wereld uit: slakken bijvoorbeeld kunnen er ook wat van. En de vrijwilligers zijn ook al eens druk doende geweest met het vangen van coloradokevers die op de aardappelplanten waren neergestreken. En dan is er nog de afhankelijkheid van de weersomstandigheden. Soms is het te nat, dan weer te droog.

Desondanks heeft de inzet van de vrijwilligers ertoe geleid dat jaarlijks enkele duizenden porties groente naar de voedselbank in Dieren gaan. ,,Onder een portie verstaan we bijvoorbeeld een krop sla, een stuk of drie bieten of een pondje bonen”, legt Heilen uit. ,,We maken de groenten mooi schoon. Het moet er allemaal goed uitzien, vinden we. De voedselbank mag niet het afvoerputje zijn.”

Meer informatie via voedselbanktuindesteeg@gmail.com.